Kerstmis in de Tweede Wereldoorlog

Dit is een samenvatting van een verhaal over een bijzondere kerstavond aan het einde van de Tweede Wereldoorlog.

In de winter van 1944-1945 vonden de Duitse Elisabeth Vincken en haar zoon Fritz onderdak in een jagershut in het Hürtgenwald, terwijl hun woonplaats Aken werd gebombardeerd. Op kerstavond arriveerden bij de jagershut eerst drie verdwaalde en uitgehongerde Amerikaanse soldaten, van wie er één ernstig gewond was. Elisabeth liet hen binnen, verzorgde de gewonde man en begon een kerstdiner te bereiden. Kort daarna klopten drie Duitse soldaten aan. Elisabeth liet ook hen binnen maar dwong beide partijen hun wapens in te leveren en stelde een tijdelijke wapenstilstand in voor de nacht: “Het is kerstavond en er wordt hier niet geschoten”. De sfeer ontdooide. De militairen deelden de maaltijd en één van de Duitsers, een medicijnenstudent, verzorgde de Amerikaanse gewonde soldaat. De volgende ochtend gingen de partijen vreedzaam uiteen. De Duitse korporaal wees de Amerikanen de juiste weg naar hun linies en gaf hen een kompas mee, waarna ze elkaar de hand schudden.

Ruim 40 jaar later, in 1985, vertelde de Amerikaanse president Ronald Reagan dit verhaal tijdens een toespraak in Duitsland om de vrede en het bondgenootschap tussen de VS en West-Duitsland te vieren, een krachtig voorbeeld van verbroedering tussen ‘gewone soldaten’.

Ook nu zijn militairen voor de vrede ingezet in die gebieden waar oorlogen heersen, waar mensen elkaar naar het leven staan. Oorlog is van alle tijden en ook heden ten dage is het niet anders. Geloof en politieke standpunten zijn vaak aanleiding om een oorlog te beginnen.

Hopende op vrede wensen wij van BOVOMED-onderscheidingen iedereen een prachtig kerstfeest toe en een goed jaareinde. Wij zien u weer in 2026.